şiir seven insan unutmaz sevdiğini , ama bilir daimi kalan hatıraları öldürmeyi...
iki damla suya hasret kumruları varken bu şehrin,çeyrek simide canını veren martıları varken denizlerin ve hala dillerde ezberken destanı sevilmemişlerin ben seni nasıl unutayım.Bilirim çiçekler açmaz yangın yerlerinde gönlümün,herkes yaram hafif sanır,benden giden her sevilen içimi sızlatır,nasıl acılırsa yaprağı mimozanın,nasıl acıtırsa dikeni gülün öyle batar sevdan gönlüme benim uykularım kurşunlanırken sen yanımda değildin,kalemi kırılırken gönlümün sen bahar mevsimindeydin..keşke bana dönseydin! , saçlarının rüzgarından kurtulamadım gitti,ceplerim yalan dolu bayramlar kutlanıyor bilmem ne diye,elimde sana ısmarladığım iki sayfayla kalakaldın,madem ki sen beni sensizliğe terk ettin,bende şarkıları yar edinirim kendime,uçuruma yuvarlanan bir taş misali sessiz,ani ve meçhul bıraktın beni kendime yakıştıramıyorum gözlerinsiz ölmeyi...
