nasıl isterdim bilemezsin, şu an yanında olup her şeyi sana anlatmayı ve defalarca özür dilemeyi, ne kadar oldu ben gideli bilmiyorum.kim bilir ne kadar bensiz bıraktım seni,sensiz kalmanın yarısı kadar zorsa bensizlik,beni ömür boyu affetmesen yeridir.ama yinede hep diledim affetmeni , anlatabilmemin bir yolu olsaydı, inan denerdim.aslında denedim ama anlatamadm usülünce.cevapsız bırakmazdım ama bir yol bulamadım buna, tek bildiğim yanında kalsaydım daha kolay olmayacaktı , kıyamadım.sadece kıyamadım.bana sordun ya gitmeye cesaretin var mı ? diye , kalmaya cesaretim olsaydı , bi an olsun ayırmazdım yanağımı göğsünden, göğüsün cennetin provasıydı işte , ben kızamıyorum , sende kızma hayata , kapatma kapılarını, biliyorum sevmek kolay herkes için ama hiç yaralanmamış gibi sevmek ne kadar zor aslında.sadece bunu istiyorum senden, ne kıyas ne kin ne beklenti olsun hayatında. ilk defa aşık oluyormuş gibi sev , nasıl seveceğini zaten ben öğretemem sana, bari sözümü tutabilseydim; hani yanına gelecktim ya veda etmek için yazmıyorum bunları , veda edecek cesaretim olsaydı , bunu karşında yapardım. Aklının köşesinde olmak değil niyetim , sadece gülümse arada, benim köşem orada gizli çünkü, öpemediğim dudağının köşesinde sakla beni..
