büyülü gerçekçilik de nasıl bir şey oluyormuş ki diye heveslenerek aldığım, 3-4 günde hızlı bir şekilde bitirdiğim g.g. marquez başyapıtı.
yazar her ne kadar ön sözde belirttiği üzere gerçek olmayan hiç bir şey anlatmıyorum dese de anlattığı gerçek üstü olayların bir kısmına hiç bir şekilde kılıf uydurulamıyor. g.g.marquez in ateşli savunucularından bir arkadaşın çıkıp madde madde şerh ve tevil dokümanı hazırlaması tüm edebiyat severleri mutlu edecektir zannımca.
romanlarda -özellikle yabancı olanlarda- en nefret ettiğim şey yabancı isimlerdir. bu romanın daha ilk başında aile şeceresine göz atanlar romana nasıl tekin yaklaşmaları gerektiğini anlamalılar. ben bu önsezi ile yaklaştığım için romanın ilk 50-60 sayfasını pür dikkat okudum. bu beni ziyadesiyle rahatlatmış oldu. buna rağmen sürekli geri dönüşlerle aile şeceresini kontrol etmek durumunda kaldım.
kitabın şecere bölümüne odaklanmanın verdiği ön yargı ile romanın baş kahramanı olarak jose arcadio buendia, diğer ana karakter olarak ta jose arcadio(nesil buradan devam ettiği için) olduğu yönünde yanlış çıkarım yaptım. tabi roman herhangi bir karaktere spesifik olarak odaklanmıyor, onun yerine zamanın geldikçe karakterleri özel olarak irdeliyor.
roman da insanlık tarihinin yeniden yazılması, maconda nın kuruluş yükseliş ve çöküş dönemlerinin incelikle anlatılması, ideolojik farklılıklar ve bunların savaş ve ölüm doğuran bir subje olarak değerlendirilmesi gibi ilginç konularda kullanılmaktadır. ayrıca devlet in halkla teması konularında da ilginç alt metinleri olan bir roman olduğunu düşünüyorum.
sonuç olarak g.g.marquez abimiz çocukluğuna ait imgeleri, nostaljik anıları bir masal büyüsü içerisinde zevk alarak ve zevk vererek gayet güzel anlatmış, derlemiş toparlamış insanlığa bir armağan olarak sunmuş.
