ahmet oktay'ın 'var yere korkmak' şiiridir. şöyledir;
Biraz daha dur, korkuyorum
henüz geçmedi on bir otobüsü,
içindeki yeşil yüzlü adamla,
bir yağmur aralığında şaşırtarak
hani intiharlar dağıtan.
Dinle, korkunç bir köpek havlaması
bu telaşlı ayak sesleri nereden?
işte on bir otobüsü, duyuyorum,
ışığı söndür, kapıyı sımsıkı kapat
biraz daha dur, korkuyorum.
Sanki ne olacak gidersen?
Otomobil kazalarını hatırla,
hatırla çok kalabalık sokak.
Niye bitmiş olanlara yeniden başlamak?
Örneğin bir kuğuya, bir yalana,
yaptığımız yalnızlığa ağlamak
bir kadehten birbirimize bağlana bağlana.
Dur, daha vakit var
kendini bir akşam ışığında asmaya
Çoğalan bir acı her çiçek..
akşam, saat dokuzdan sonra.
Biraz domino, şaşkın kalabalıkla,
sonra korkunç bir konyak fırtınası,
dur, daha vakit var anlamana.
işte say, kaç kişiyiz
çoğala çoğala kuşkudan.
Ellerim titriyor, ama aldırma,
kuşkuluyum, gözlerin yerinde
dursun ve içimi karıştırma
Konyak mı? Peki. Hayır aşka
yine bir kin bileniyor
korksak daha iyi aşktan.
Diyelim, bu yağmur dinmeyecek,
ölümse küskün bir çocuk
defterimin önünde tırnaklarını yiyerek.
Bu şarkıyı ezberledim,
on bir otobüsüne de peki
yeşil yüzlü adamsa adam
