ilki kopektir efendim. fobi yani, zaten manasi yok, aciklamasi yok. gormek de sesini duymak da yetiyor panik atak vari bir travma gecirmeme. pati sesine bile duyarliyim o derece.
ikinciye gelirsek disci. o koltuga oturmam titreme, aglama nobeti icin yeterli, isleme baslamaya gerek bile yok.
ve ozetle hayat fobilerle daha bir zor.
