Doğunun büyük ulusları içindeki bazı ajan unsurlar buna örnek olarak verilebilir. Örneğin Ermenilerin Osmanlı daki gücü hem Osmanlı tebaası olarak her türlü haktan ve özgürlükten yararlanabilmelerinden, hem de bulundukları devlete ihanet etme pahasına dış güçlerin onlara sağladığı ek olanaklardan ve ayrıcalıklardan kaynaklanıyordu. Böylelikle yaşadıkları topraklardaki diğer insanlara egemen olduklarını sanıyorlardı.
Kısacası bazı topluluklar özellikle azınlık; olmayı seçer. Böylelikle hem egemen olmanın bedellerini ödemek zorunda kalmazlar, hem de çıkarları doğrultusunda efendilerini istedikleri gibi değiştirebilirler.
Günümüze dönelim. Ortadoğu da bulundukları ülkede her türlü vatandaşlık hakkından yararlanan, ekonomik zenginliklerin her türlüsüne ortak olan, siyaseten çevrilen her dolaba girip sistemi istismar eden; ama aynı zamanda da,Biz ayrı bir halkız, bize baskı yapılıyor, biz de egemenlik istiyoruz diyen bir güruh var.
Bulundukları ülkeye ihanet etmek için emperyalist Batı devletlerinin kapılarını aşındırırlar. Arkadan kurşun sıkarlar. Ama işlerine geldiğinde de Bize ayrımcılık yapmayın, biz kardeşiz derler. Veya ihanetlerinin bedelini ödemeleri gerektiğinde de hemen efendileri Beyaz Adamı çağırırlar.
Yüzyıllardır devlet olamamaktan yakınırlar. Oysa seçtikleri yaşam tarzı zaten devlet ve ulus olmaya değil, tersine ajan unsur olmaya dayanmaktadır.
Devlet olmanın ve egemen olmanın bir bedeli vardır. Örneğin Türkler tarihin her çağında bu bedeli fazlasıyla ödemiştir.
Bu bedeli ödemeye hazır olmayanlar ne yazık ki devlet olmaya da hak kazanamaz. Ama uşaklıklarının bedelini ödemekten de kurtulamazlar.
