her insanın belli şeyleri yaşadığı belirli dönemler vardır. bilirsiniz. önceleri hem ergenliğimi hemde ergenliğimi takiben uzun bir zaman hep yalnız kalmak istiyorum diye geziyordum ortalıkta. sonra biraz zaman geçti. kişiliğimi kabul etmeye başladım, uzunca bir süre de kendimle tartıştım. ama artık billiyorum. yalnız kalmak istemiyorum. uyurken, uyandığımda, yemek yerken,film izlerken, ağlarken,gülerken hep yanımda bir canlının olmasını istiyorum. paylaşmak ve sevmek istiyorum. arada sırada olmuyor değil kimseyi görmek istemediğim günler..fakat biraz düşünürsen anlayacaksın. etrafımda hep nefes alan birşey olsun istiyorum yoksa tek derdim kendim oluyorum. ve artık kendimle savaşmak istemiyorum. dolayısıyla yalnız kalmak istemiyorum.
