bugün seminer veren ege bölgesi kızılay temsilcisini dinledim. adını hatırlamıyorum zatın ama dedikleri kazında aklıma. kendimi bu programın bir parçası yapmadan önce o adam anlattıkça kan korkumu gölgeleyen duygulara kapıldım. her ay 5 ünite kana muhtaç lösemiliyi düşündüm, öyle ki tedavi programı aksarsa can vereceğini de. öfke çöktü üstüme. bugün sözüm ona ülkenin siyaset dervişleri, ilah sanatçıları, ego tavan şovmenleri, bi'ünlü olayımcılar ölse sırayla litrelerce kan verecek tipler var. hak geçiyormuş demek abi, ne yazık ki var.
