yıllar önce fakirlikten kırıldığınız için evinizi terk etmişsinizdir. babanız ayakkabı boyacısı annenizse gündelikçidir. bu rezilliğe dayanamaz ve onları terk edersiniz. iyi bir iş bulup zengin olursunuz. o pis ve fakir aileden kurtulduğunuza sevinirsiniz.
günün birinde yolda ayakkabınızı boyatmak istersiniz ve ayağınızı uzatırsınız. bir bakarsınız ki o adam yıllar önce terk ettiğiniz babanız. sizi görünce gözleri dolar. baba yüreği, çok özlemiştir. annenizin siz gittiğinizde acınıza dayanamayıp öldüğünü söyler. size sarılmak, kucaklamak ister.
ama, o pis elleriyle size dokunmasına izin vermezsiniz. bana ne lan dersiniz. ayakkabımı boya işim var pis fakir köpek diyip tekmelersiniz. o da gözleri yaşlı peki beyim diyerek ayakkabınızı boyar. fazladan iki üç lira verirsiniz. sonuçta babanızdır her ne kadar istemeseniz de.
