akpye oy verenlerin fikrini değiştirmesini gerektirecek bir şey olmadığı için, şeklinde cevaplanabilecek soru cümlesi.
akpye ve erdoğana ne kadar karşı olduğumu anlamanız için bir kaç entrimi okumanız yeterli. ama akpnin oy oranını koruması hakkında objektif bir yorum yapabilmek için akplilerle konuşmak, onları anlamak gerekli. buradaki bir avuç trolle ve kafası karışık ergenlerin dediklerine bakarak vermeyin hükmünüzü. taksiye bindiğinizde taksiciyle muhabbet edin. bir yerde çay içerken etrafınızdaki insanları dinleyin. kısacası bu soruyu sorunun gerçek muhataplarıyla, akp seçmeniyle konuşun. elbette içlerinde cahil olanı da, ahlaksız olanı da var. tıpkı chp, mhp, bdp seçmeni gibi...
bir taksiciyle konuşuyoruz. adam akpli çıktı. siyaset okuduğumu duyunca ne düşünüyorsun hükümetle ilgili diye sordu hemen. demokrasi açısından sıkıntıları olduğunu düşünüyorum dedim ve ekledim: benim ne düşündüğümü boş ver abi, asıl sen ne düşünüyorsun?
bizim gençliğimizde, diye söze başladı. insanlar siyaset nedir bilmezdi. köylerde kodamanlar olurdu, onlar kime oy vermemizi söylerse biz de onlara verirdik dedi.
düşündüm, adamın dediği doğru olmalıydı. çünkü aldığım derslerden biliyordum ki adnan menderes de, bir dönemin chpsi de ve daha pek çok parti de aşiret ağalarıyla, kırsal şehirlerin kodamanlarıyla işbirliği kurarak oy kapmış, iktidara gelmişti.
eskiden dedi taksici, nice vaatler verilirdi bize. anahtar dağıtan mı dersin, her sokakta milyoner vaat eden mi dersin... milletle resmen dalga geçerlerdi. koalisyon kurulur, anlaşamazlar dağılırlar. kriz olur, erken seçim yapılır. yine koalisyon olur, iktidardakiler birbiriyle kavga eder. arada bir ordu siyasete karışır, istikrar hepten bozulur. siz rahatsınız dedi. bakın çok şükür ne darbe oldu kaç yıldır, ne de ekonomik kriz.
düşündüm, bunda da haklıydı. 60 darbesi sonrası ordu eliyle değiştirilen seçim sistemi, türkiyeyi büyük oranda koalisyon hükümetlerine mahkum etmişti. yüzde kırk küsür oyla seçilen ecevit chpsi bile, iktidarını erbakanla paylaşmak zorunda kalmıştı.
bakın, bu bey amcanın yorumlarına ben şahsen katılmıyorum. ama o gün gördüm ki benim kitaplardan okuduğum bu olayları adam bizzat yaşamış, ya da bizzat yaşayanlardan dinlemiş. bu insana nasıl cahil diyebiliriz ki?
yolsuzluklara gelince... adım gibi biliyorum ki akplilerin bile önemli bir kısmı yolsuzlukları kabul ediyor artık. ancak yolsuzluklar bu ülkenin siyasetinde temel dinamikleri değiştirecek kadar güçlü bir etken değil. siz bakmayın chplilerin goygoylarına. bugün akpnin yerinde chp olsaydı, onlar da benzer tepkileri vereceklerdi. onlar da yolsuzlukları ya reddedecek, ya da sineye çekeceklerdi. çünkü bu ülkede siyaset, gelişmiş demokrasilerdeki gibi az boyutlu değil. ingilterede bu tarz skandallara çok sert tepki verebilir halk. hatta bırakın yolsuzlukları, eğer soma katliamının aynısı ingilterede yaşanmış olsa, belki anında hükümet değişebilir. çünkü böyle bir facia, bir anda siyasi gündemin tamamını işgal eder. insanlar, kendi siyasi kimliklerini arka plana itip, hükümeti cesurca eleştirebilirler. medya, sektörel bağlantıları olmadığı için, pek çok alanda faaliyet gösteren iş adamları tarafından yönetilmediği için, bu tarz olayların üzerine gidebilir.
ama biz türkiyeyiz. bizde siyaset hiç bir zaman az boyutlu olmadı. insanlar sadece sosyo ekonomik durumlarına bakarak oy kullanmıyor. aslında oy kullanırken en çok göz önünde bulundurdukları şey, sosyo ekonomik kimlikleri değil; siyasi kimlikleri oluyor. akpye oy veren islamcı körü körüne oy kullanıyor da, chpye oy veren alevi, rasyonel bir seçim mi yapıyor sanıyorsunuz? her ikisi de siyasi kimliğine göre oy kullanıyor. üstelik her ikisi de bu şekilde oy kullanmakta sonuna kadar haklılar. biz farkında değiliz ama, bu insanlar geçmişte birbirlerini boğazladılar. hem de bir hiç uğruna. eğer hesap soracaksak bu insanlardan değil; onları bu denli birbirine düşüren, siyaseti böylesine bir kan davasına dönüştürenlerden sormamız gerek.
edit: eğer akpnin iktidardan nasıl düşeceğini soruyorsanız, mevcut koşullar altında buna sadece ekonomik kriz sebep olabilir derim. gezi eylemi gibi eylemler, seçmende kendi partisini daha da sahiplenme reflekslerini artırıyor. öte yandan paralel yapı algısı, chpnin cemaatle işbirliği yaptığı algısı (haksız da değiller), mevcut muhalefetin ülkeyi yönetebilecek yetkinlikten mahrum olduğu algısı da yeni bir alternatif oluşmadığı müddetçe akpnin oylarının fazla eriyemeyeceğini gösterir nitelikte. şu aşamada alternatif olarak sıfırdan parti kurmak da zor çünkü yüzde onluk baraj var, medyada hegemonya var vs... yani tüm bu yapıyı alt üst edebilecek şey ya ekonomik krizdir, ya da hükümet içinde bir siyasi krizdir.
