ölüm, kibirli insanların kendisine yediremediği bir olaydır; evrendeki düzene bencilce bakarlar. organizmayı organizma yapan şeylerin ortadan kalkmasıdır ölüm, sonra birtakım cansız madde yığını olursun. başka canlılar senin cansız madde yığınından faydalanabilir, belki başka canlılara ait parçalar olursun. bugün bizde böyleyiz...
doğa kanunlarına uyan dünya yeri gelir insanları sırtındaki bir bit yumağı gibi sirkeler ve tamamından kurtulur. bu insanlığın sonu olur, hayatın değil. bu dünyada binlerce felaket oldu, doğa kanunlarından dolayı. canlıların sadece yüzde biri kaldı, gerisi yok oldu. şartlar insanın aleyhine değişirse insanlık yok olur, ama ortama uyum sağlayan başka canlılar var olmaya ve genlerini nesilden nesle aktarmaya devam eder. evrenin geleceği de öldükten, bilincimiz parçalandıktan sonra bizi alakadar etmez.
önemli olan şu an yaşıyorken kafamızı gökyüzüne kaldırıp bir kerecik de olsa merak etmek, en azından bunlarla alakalı bir şeyleri hobi edinmek. bir şeyler anlamak, azıcık da olsa...
