o devirde meşrutiyey olduğu için saltanat simgesel bir durumdaydı. osmanlı padişahı bırak cepheyi siyasi olaylara müdahele yetkisi bile olmadığı için sarayında oturmaktaydı. mutlak monarşi olsa da eski zamanlardaki gibi cepheye gidip müdahele etmesi mümkün değildi. çünkü devletin eğitimli paşaları varken padişahın cephede olması saçmalıktı.