Uzun zaman oldu sana yazmayalı.
Sen bilmiyorsun ama içimden çok konuşuyorum hakkında
ne pislik adi bencil herifmiş diye kötülüyorum seni
ancak o zaman rahatlıyorum çünkü
yoksa aslında 'adam gibi adamsın' benim için.
Böyle düşününce kahroluyorum
o sesin kulağıma geliyor bazen, kibarlığın naifliğin anlayışın söylediğin hoş sözler
vallahi kahroluyorum
hayalimdeki adam oluşun mafediyor beni!.
aması var işte
ilerisi yok bu işin
olursa yüzüne bakamayacağım,beni utandırıcak insanlar var..
Onlara ne derim ben?!.
sende o yüzden vazgeçmedin mi zaten (ya da tek sebep bu değildi)
neyse artık olamayızdı zaten
hergün kendimle savaşıyorum
haberin yok!.
Geçen her dakika her saat her gün kendime hayran oluyorum.işte bugünde vazgeçtim vazgeçebildim ondan diye
bu ne kadar sürer böyle bilmiyorum
korkuyorum kendimden, tekrar denemeye çalışırsam diye.
herşeyi anlatmak istiyorum sana, sonra arkama bakmadan gitmek..
sustuklarımı duysan kayıtsız kalamazsın bunuda biliyorum
Korkuyorum işte
senden
benden
bizden.