Ben konuşurken bön bön bakan adam/kadına tahamulum bir ömur olur mu sanmam. Bir filmde gördügüm o mekandan bir haber, gittigimiz mekanda duyduğum müziği içli içli söylerken ben, ne dedigimi bilmeyen, hayatta şunu da yapmalıyım dedigimde ; ne gerek var simdi diye düşünen, bir an olur ya takilip düşer beynin ve ruhun hayat karmasasinda bir iki sn de olsa beklerken sen bir el uzanir ben daha seslenmeden ona, ve seslenmeden göremezse kalp kırıklıklarıni o kadin veya adam... Yorgun biten gününe bir tebessum olmazsa, seni alip goturemezse farkli diyarlara dusuncesi ile hayattaki penceresi ile... Ne gerek kalir ki evlilige. Çok mu kötü yalniz yasamak? Yooo hicte degil. Peki pek mi iyi yalniz takilmak? Yooo iste o hic mi hic degil. Ama bir ruhsa aradigi insanin neden iyisi dururken beklerken istasyonda gidecek treni, yanlis trene binipte atayim belirsiz diyarlara...
