atamızın, cahillerin ışid'in yaptıklarıyla bir tutmaya çalıştıkları sözüdür.
ey cahiller, ışid milli egemenliği değil, halkın değil, kerameti kendinden menkul "emirlerin" seçeceği "hilafeti" destekliyor. dolayısıyla onlar söz konusu yolda kafa keserse haksızdır, atatürk keserse haklıdır. diğer taraftan ışid ekseri savaş esirlerinin kafasını kesiyor. istiklal harbinde savaş esirlerinin ne kafası kesilmiştir ne de asılmışlardır.
kaldı ki şeriyye komisyonundaki "kafa kesme" sözü bir benzetmedir. velev ki benzetme olmasa ne çıkar?
