için içini kemirir, birden dışarı atarsın kendini bırakmak istersin gözyaşlarını çıldırmış nehirler gibi, ama engellersin bir an önce füğümlersin boğazını, dursun istersin zaman, yağsın sel basana kadar ortalığı yağmur. alsın götürsün hüzünleri, kimse görmeden bu bedbaht halini... uzaklaşsın akan sularla beraber ruhunu arındıran gözyaşların.
