Hayat kırılmış umutlarımı biriktirdiğim bir eskici sepeti. Alçı ile kırık umutlar kaynatılabilir mi sence??
Geçmişin paragrafları senin hayatında da keşke ile mi başlar??? yoksa sadece benimki mi öyle?? insan dediğin oynadığı hiçbir oyundan memnun olmayan mızmız bir çocuk. alır topumu giderim lakırdısı, yaşadığı şehirden muzdarip olmak her insanın kaderi...
sana bir soru sorayım mı dostum?? aklıma takılan garip bir soru. insan sıkıntı çektiği eylemleri terk eder değil mi?? yani örneğin bir yerden atladığını düşünelim. ayağın ağrırsa bi daha atlamayız, yada bi sohbete girdin ve memnun olmadıysan bi daha girmezsin. mantıkla olan budur zaten. peki, senin hayat dediğin nedir???;çocuklukta ağlamakla geçer ömrün, orta yaş iş, evlilik geçim derdi. yaşlılıkta sağlık sorunları baş gösterir. kısacası çektiğin sıkıntılar toplamına hayat denir. peki dostum mantıklı olan sıkıntılı fiilleri terk etmek ise sıkıntılar toplamı olan hayata neden bu kadar bağlıdır insan??? nedir bizi hayata çeken?? herkesin oynamaktan muzdarip olup çıkmaya yanaşmadığı herhangi bir oyun var mıdır??? sanmam. her paragrafı keşke ile başlayan hayatta gelecek cümlelerin ''iyi ki'' diye başlayacağını düşünmek hangi hayalperestin düşüncesi?? modern bilim tümevarım der değil mi???
peki, geç kalmış olmak neden hep içimi kemiriyor dostum??? öğrenmek için geç kalmak, evlenmek için geç kalmak. sence diğer insanların mutlu olmasını gerçekten ister mi insan??? mesela kendisi işe girmediyse içten içe herkesin işe girip kendisi gibi sıkıntı çekmemesini diler mi dersin??? doğrusu sanmam. bence insanların çoğu kendi seviyesinde ki yani, AYNI MASADA YEMEK YEDiĞi insanlara onlardan daha üstün olduğunu ispat etme gayesi içinde yaşar. ''yaa o zamanında yüz vermedin, ondan bi şey olmaz dediğin kişi benim'' demek için. işin kötü yanı ise genelde kendimizi ispat etmek istediğimiz insanlar çocukluğumuzdan bu yana bizi tanıyan kişilerdir. derviş olmak isteyenler için verilen ilk tavsiye insanların seni tanımadığı bi yere gidip orada yaşamandır dostum çünkü yargılar kırılmaz, yeni bir algı oluşturmak daha kolaydır. yinede bi umut işte seninkisi...
''umut etmek en büyük kötülüktür'' diyor nietzsche ''çünkü işkenceyi uzatır'', ''umut yaşamın temelidir'' diyor adler.
bence ise bir çöplüktür umut, etrafı kirletir ama insanın yaşamak için çöp de çıkarması gerekir bi değil mi?? sepetime bakıyorum umutlarla dolu, ortasından kırılmış umutlarla. atmak gelmiyor içimden. ''belki bi ara yapıştırırım diye düşünüyorum, kim bilir belki kemik misali kaynarlar.''
