Gireli 1 gün oldu. Adli tıp kurumundaydım. Daha önce de canlı olarak 3 kere otopsi ve bir kere de fethi kabir izlemistim.
Ancak dun biraz daha farkliydi. 4 tane ceset aynı anda işlem görüyordu. Her cesedin basında 7-8 kişi, kimi ası vakası, kimi ateşli silah vakası, kimi intihar vakası. Biri de trafik kazası. Parçalanmış kafa tasları, yüzleri soyulmuş insanlar.
Koku... Daha önce de girmiş olduğum için ve taze ceset acimina denk gelmedigim için fazla etkilemedi. Ama çok başka bir koku. Ve ustunuze, saclariniz uzunsa saclariniza kadar siniyor o ceset kokusu.
Can dündar diyor ya, düzgun olun otopsi olmayan diye. Kesinlikle doğru. Canlı olarak izleyince kanaat getiriyorsunuz buna. Çok başka bir olgu çünkü.
Doktorlar çok rahat. Banamısın demiyorlar, kokuya vücut alismis, sanki müzik dinlermiscesine, bir sanat icra edermiscesine çok rahat calisiyorlar. Bayan ve erkek uzmanlar.
Yazacak pek bir şey yok aslında. Gidip canli canli izlerseniz, bir bosluktaysaniz sorguluyorsunuz. Her şeyi hem de. Neyse... Boyle bir şey işte otopsi.
Kulak arkalarından bir kesi ile kafa derisi yüze indiriliyor. Bir testere yardimi ile kafatası aciliyor. Beyin cikartiliyor. iç organlar teker teker cikartiliyor hepsinden teker teker ornek aliniyor. Kalan iç organlar iç batina doldurulup ceset dikiliyor ve aileye teslim ediliyor.
