temeli kişilik bölünmesinden oluşan filmde hitchcock, pek çok yönetmenin kaçındığı ayna kullanımını da ön plana çıkartır. hemen her sahnesinde ayna, ayna olmadığında çeşitli cisimlerden elde edilen yansımalar ya da gölgelerden yardım alan yönetmen, filmin anlam bütünlüğünü bu şekilde pekiştirir. ve hatta daha da ileri giderek canavarı normal görünümlü bir insanla değiştirir, suçluyu ise kurban yapar. marion ile norman arasında sağlam bir ilişkinin kurulacağı yönünde ümit verip seyircinin beklentileriyle acımasızca oynar. aslında yönetmenin kendisinin de françois truffaut ile yaptığı uzun ve meşhur röportajında dile getirdiği üzere hitchcock basitçe film yönetmekle kalmaz aynı zamanda filmi izleyenleri de yönetmeyi başarır.
--- spoiler ---
not: filmin konusuyla ismi pek alakalı gelmeyebilir ancak filmde bir sapık karakterin olmasından ziyade asıl sapık olan filmin kendisidir. bu yüzden çok da yerinde bir tercihtir bu ad. yukarıdaki yazı, filmdeki sapıkça tercihlere de değinir biraz.
