sonbahar -ki acının değişmez dipnotudur-
sesinin solgun göğünde
küçük bir yıldızla bir harfi tutuşturur.
savrulur her yana kavruk kelimelerle,
yüreğini acıyla buruşturur.
bakışının pasıyla zırhlanan dünya,
binlerce pıtrak yapıştırır yüzünün kumaşına
sonbahar -ki doyumsuz bir aşkın sonudur.
