Bu gece yazasım var , bağıramadıklarımı sessiz bir kalemle. Sokakta tuğla parçasıyla yazı yazan çocuğun kafasıyla , el kadar bebeğini küçük bir kutuda taşıyan babanın gözyaşlarıyla. Bastırarak yazasım var , arka sayfada şahit olsun diye . Bu gece yine bir çocuk ağlıyor olabilir bir köşede. Üşüyor belki bir ihtiyar , soba tütmesine razı olsa bile. Titrek elinde sigarayla eskileri düşünen bir amcayım bu gece. Yorganın altında hayal kuran öksüzüm belkide. Gözünün önünde kardeşi ebediyete eren bir mücahitim bu gece. Ensarım belkide kardeşlerine kucak açan. Hakikatim belkide Allah dostu olan. Bu gece kan kokuyor yine. Enkazların arasında terliğini arayan bir yetimin burnundan .
Bilmezler mi kıldan ince bir köprüde sürünmek var sonunda. Düşmek var ateşlere. Yanmak var yanmak. Vurmazlar mı kızgın zincirlere ? Korkmazlar mı azaptan ? insan olan anlardı çoktan