sürekli aklıma düşen gerçektir. aslında sağlıksız biliyorum ama düşüyor işte. siz bilmezsiniz, benim babam süper bir insandır. ciddi anlamda süper bir insan. ve kendisi annemden, yaş olarak, epey büyüktür. benim aklıma babamın öleceği düşer, ulan şöyle doya doya sarılayım diye düşünür ve her seferinde yanına gittiğimde vaz geçerim. yanlış anlaşılma olmasın, annemi de çok severim. hatta daha bu akşam kendisini, telefonda, işletip "anne esrarkeş ve eroinman arkadaşlarımla takılıyorum" diye işletmişliğim vardır. ama böyle.
