elini uzatır uzatmaz sementa'da bir gariplik olduğunu farketti. sementa, sanki en büyük matemini yaşıyor gibiydi. sementa'nın bu halde olmasına dayanamazdı, sementa'dan nefret etmiyordu. sementa'dan korkuyordu, sementa'yı yalnız rüylarında görebiliyordu ya da beyni kendine bir oyun ettiğinde, ıssız bir adada...
ama yine de sementa'nın başına kötü şeyler gelsin istemiyordu. ya da kötü bir şey gelmiş olmasını. tüm cesaretini toplayıp sementa'nın saçlarına uzandı. şırıl şırıl akan bir suya dokunur gibi dokundu sementa'nın saçlarına. elleri, sementa'nın saçlarının içine karıştı. bu sarhoşluk içinde, sementa'nın ağladığını ve aslında çok acı çektiği anlamamıştı bile. bıraksalar, hayat bıraksa, sementa'nın saçlarının içinde bir ömür boyu yaşayabilirdi.
