?.
-
hüznün başkentleridir.
eller açılır, "tut elimden" diye. eller açılır, "abi bir mendil alsana". eller açılır, boşlukta kalır.
bursa... sen tut diyorsun bütün elleri. bursa... memleketim... sen tut diyorsun, benim tutacak gücüm yok... bursa... sen böyle değildin.
yıkanıyorsun bu sabah. yıkanıyorsun kendi pisliğinle. neydin, ne oldun bursa...
seni terkederdim ama kendimden utanıyorum. tophane'den yeşil'den utanıyorum. sen olamadın bursa...
sirenlerin çaldı az önce. atam, olmadı, biz beceremedik...
