çocukluğumdan beri çekiyorum. çok kötü bir şey. ilk olduğunda öleceğimi sanmıştım. evet, ölüm bu herhalde demiştim. bütün hayatım, film şeridi gibi geçip gitmişti gözümün önünden ve bunun için gitmediğim psikolog kalmadı. bir işe yaramadı, artık alıştım. genelde haftada 2-3 gece oluyor. uykusuz kalmanıza denen oluyor sadece, zamanla onunla yaşamaya alışıyorsunuz. sanırım tedavisi, hayatımdan ödün vermek. bu da bana göre bir şey değil.
