hayatın bir film olduğunu ve kesintisiz 24 saat boyunca birilerinin beni ekran başında izlediğini düşünürdüm. düşünsenize çocuğum ve çok sıkıcı bir hayatım var. mesela sabah kahvaltıda yumurta yiyorum ve birinin beni izlediğini düşünüyorum. bu duygu bende ilkokula başladığımda kaybolmuştu ama ne zamanki üniversitedeyken the truman show'u izledim, bende yine başladı bir kıpırdanmalar.
