Malum kafe ortamlarında oyunu öğrendikten sonra, akşamları uyumadan önce sonra ki günün savaşın hazırlığını kafamda yapardım, rüyama girdiği zamanlar hiç az olmadı.
Güzeldi işte düşman ülkeye ani saldırılar düzenleyip işçileri katletmek, savunma taktikleri geliştirmek, işçilerin hepsini öldürüp savaşçı basmak, herşeyi yıkıp meydan savaşı yaparak oyunu bitirmek, paladinleri sağ sola koşturmak, ormanı sigelerle yakıp süpriz saldırılar düzenlemek yani güzeldi herşey o zamnlar.
Son olarak klavyeden oynayan ve 7 kişi birden alan hoşaflara sesleniyorum bu güzellğin amına koymaya hakkınız yok. Ya adam gibi oynayın ya da kimsenin gururunu kırmayın.
