Salona girmeden once yemeginizi yiyin suyunuzu icin bi tuvalete gidin ve zihninizi tamamen bosaltin oyle girin. Zira film yaklasik uc saat.
Tavsiyeden sonra filme gecelim. Nolan kardesler oturmus, muhtemelen kafalari da fazlasiyla guzelken su milletin beynini bi temiz s.kelim demis ve bu filmi hazirlamislar.
Nolan ve Tarantino'nun en sevdigim yonu, yaptıkları filmi bir sanat eseri olarak görmeleri ve süre sıkıntısına takılmadan yavaş yavaş hikayeyi işlemeleridir. Film o yüzden uzun. Yani Nolan diyor ki bak ben kafanizi s.kecem son 50 dakika o yuzden iyice anlayin filmi sonra sarterleriniz atmasin.
Filmin cekici kilan sey aslinda kesfetme duygusu. Olan biten her hadise fizik ve astronomi teorilerinden ibaret. Yani kesinlik yok. Sadece bilinmezlik insana cazip geliyor. Filmde oyle sahneler vardi ki sanki gercekten bir kesif yapiyoruz, kara delige giriyoruz, baska gezegene inis yapiyoruz gibi izledik butun salon. Zaten filmin son 50 dakikasinda soyle salona bir goz gezdirdim heyecandan agzindaki misiri cignemeyenler, koltigundan dogrulanlar vardi.
Aslinda genel olarak filmi anlamak icin buyuk diklat gerekiyor. Bi bes dakika koptun mu gitti film. O teoriler o kavramlar olaylarin gercekligini anlamak ve filmin son bolumlerine bebek kafasi kadar temiz girebilmek icin hipnotize olmak gerekiyor.
Korktunuz mu? Lan geriz zekali gibi kalmayalim simdi diye? Korkmayin korkmayin. Nolan sizi oyle birakmiyor filmde. Ha bazi kopukluklar yok mu? Var tabi. Ama filmle değil teoriler ile ilgili. Diyoruz ya teori bunlar. Bilinmezlik var. Ama inanilmaz bir heyecan silsilesi icinde agziniz acik cikiyrsunuz filmden.
Detaya inersek, muzikler zaten Zimmer imzali, duygusal ve aksiyon sahnelerinde sizi hadisenin icine cekiyor. Mathew cok basarili cok karizmatik. Cuk oturmus basrole. Filmdeki teoriler aman bu da olsun diye koyulmamis. Hikayeyle ortak gitmis.
Ben bir kez daha izleyecegim. Tam anlamadigim noktalara dikkat ederek. Bir de sinema sanatinin tadina vararak.
