Eskiden icince aglardim.uzun zamandir icmiyorum
yada aglayacak kadar icmedim.Icince masumlasiyormusum.oyle diyorlar.Zaten aglamak bi masumluk hali degilmidir.En yalansiz ,en savunmasiz en gercek halin.O yuzden herkesin yaninda aglanmaz.Senin gozyaslarina sevinecek insanlar var.Gozyaslarini siler gibi yapip,aslinda icten ice sevinen.Yaralarini gosterdiysen bi kere.Yok benim "yara"m ;desende boş .inanmaz kimse.Bir kere siniri gectin mi geri dönuş yok."Kalbini açtiklarina dikkat et be "güzel".demısti bi arkadasim.Hep kizardi bana her kizginligin sonuna bi "guzel"eklerdi.Aglama be güzel,guvenme kimseye be guzel.Aglamak ve guvenmenin nesi kötu???.Bu kadar mi zor??Oysa sevmek icin guvenmek gerek.icip icip eskiden aglardim sözluk.Simdi ise guvenmiyorum kimselere...
