bunu ilk kez kim ortaya attı bilmiyoruz ama yüzde yüz yine bir kadın işidir.
muhtemelen iki kadın birbirlerine çaktırmadan bir erkek için kapışıyorlardı.
sonra biri, diğerine, en samimi arkadaşıymış gibi şöyle dedi:
"aaaa janııım sen ondan mı hojlanıyosuuun.bak ama böyle seni beyenmez oooo...benje bu kömürle bıraz gözünü boyyalııım. daaaa güzel oldu bak. hmm...ama yetmez kiii... o kırmızımsı kahvemsi dudaklıları seviomuuuşşş.. bak kuzim loonardodan vandayk kahverengisi istiyim. ay da vinci beea aaa... kim diye soruo bi de slk. boyarız taam? sen üsülme."
sonra bunu bi güzel boyadı.
nasıl olsa çirkin oldu dedi,gönül rahatlığıyla hoşlandığı herifin yanına saldı mal.
ama ne oldu?
tabii ki adam beğendi. kadın bildiğin yürüyen resim olmuştu.
eh diğer kadının planları suya düşmüştü. ama bir yol keşfetmişti.
demek ki bu işler böyle yürüyordu.
o da boyandı.
ama biraz daha beklese gerçeği görecekti.
adam diğer kadını terk etmişti. çünkü öpüşürlerken yağlı boya tablo yalıyormuş gibi olmuştu.
ancak kadınlar bunu fark edemediler ve böylece bu gelenek sürdü gitti.
