partinin iktidar olduğu ilk dönem dış ilişkilerde abd ve sscb arasında yumuşamaların olduğu bir dönemdi ve demirel türk-sovyet ekonomik ilişkilerinin gelişmesinde rol oynadı. bunun yanı sıra batı avrupa'ya o dönemde yoğun biçimde giden göçmenler türkiye'ye döviz göndermekteydi. Bu gelişmelerle birlikte her ne kadar montaj da olsa sanayi gelişti, ekonomide nicel bir büyüme oldu ve halk demirel ile bolluk dönemine girdi ya da girdiğini düşündü. O dönemde evine buzdolabı, çamaşır makinesi gibi şeyleri alabilen insanlar adalet partisi'ne kendilerini oldukça yakın hissettiler ve chp, tip gibi partilerin iddiaları ve politikaları halktan uzak kaldı.
aslında bugün de yaşanan durum aynı hemen hemen. halk gerekli bilgiye sahip olmadığı için evine giren kömürle, makarnayla ekonominin iyiye gittiği yalanlarına kendini kaptırıyor. daha da vahimi görevi yalnızca hükümeti yönetmek olan bir adama padişah muamelesi yapıp neredeyse mesih ilan ediyorlar. sonra da bunun adına demokrasi deniyor.
kim ne derse desin türkiye darbe ve makarna-kömür demokrasisinden öteye asla geçemedi, geçemeyecek. adalet partisi'nin zamanında kazandığı seçim başarıları ve peşinde sürüklediği kitle bunu açıkça göstermekte.
