Üniversiteyi kazanmamla başlamıştı her şey. Tüm düzenim değişecek. Yeni bir hayata, yapayalnız ve sıfırdan başlayacaktım. Bunun verdiği heyecan ve korku ile koca yaz nasıl geçti anlamamıştım. Eylül ayına gelmiştik. Kayda gittiğimiz ilk gün hayatımın bana bu şehirde zehir olacağını ve o zamana kadar ki günahlarımın harcını o bitik, yıpranmış şehirde vereceğimi anlamıştım.
Hayat bana bu sefer çok büyük bir madik atmıştı. Aileme onca yakarışlarıma rağmen okul ve yurt kaydım artık yapılmıştı. Baba ocağındaki son günlerim ve son hazırlıklar için geri döndük. Anne kucağından ilk çıkış. Artık sadece tatillerde dönecektim evime. Hayat benim için daha yeni başlıyordu.
Geri döndüğümde sevgilim ve arkadaşlarımla zaman geçirebileceğim fazla vaktim de kalmamıştı. Ben ondan nasıl ayrılacaktım. ilk göz ağrım, 6 yıllık sevgilim. Onu bırakıp nasıl gidecektim..
En azından kalan 10 günümü iyi değerlendirmeliydim. Beraber 3 günlüğüne tatile çıkmaya karar verdik.
Ailesinden arkadaşının yazlığına tatile diye izin alıp yola koyulduk. O 3 gün boyunca bir an olsun ayrılmadık. Zaman geçmesin diye hiçbir şey yapmadan dolu dolu bir tatil geçirdik.
Döndüğümüzde sadece 6 günüm kalmıştı ve bu günleri ailem, arkadaşlarım ve sevgilimle dolu dolu geçirmek için elimden geleni yaptım.
Ve artık ayrılık vakti gelmişti. Tüm sevdiklerimle uzun uzun vedalaşıp, hayat yolculuğuna çıkma aracım olan otobüse ilk adımı attım. Zorlu yolculuk başladı...
