varoluş kuramına ayrı boyut getiren insanlar topluluğudur. eskiden bunların hep aynı kafada olduğunu düşüyordum yani çoğu varoluşu kendi belleklerinin süzgecinden geçirmiş, bilimsel verilere dayanarak bazı çıkarımlarda bulunmuş kişiler olarak atfediyordum lakin; seviyeli bir şekilde konuyu ele almayı denediğimde %80-85 oranında arkadaşlarımın sinirlendiklerine şahit oldum çünkü varoluşun nasıl bir tanrıyla(deus) açıklamak için pozitif bilim dediğimiz dediğimiz deneylerle veya somut bilgilerle ortaya koyamadığımız gibi bilim de bu konuda kesinlik güdemez. işte sıkıntıların hepsi buradan kaynaklanmaktadır nasıl ki Tanrıya inanmak yobazlıksa aynı durumda hiçbir kanıtı olmayan hipotezleri dayanak olarak sunmakta kanaatimce yobazlıktır.
''Yaratılış düşüncesi ise bilimsel olmaktan uzaktır çünkü bilinmeyen bir etkiyi işin içine dahil eder. Bu fikrin savunucuları genellikle argüman olarak doğal süreçlerin canlı gibi kompleks bir yapıyı oluşturma ihtimallerinin düşük olduğunu öne sürerler. Fakat, şu ana kadar gözlemlemediğimiz, bilinmeyen dış etkinin yalnız o zaman için varolma ihtimalini hesaplamazlar. Bu bilinmeyen etkinin yaratıcı olduğunu öne sürmek, hele ki kutsal kitaplarda tariflenen yaratıcının bu olduğunu öne sürmek içinse hiçbir yeterli delil yoktur.''
bu bir ateistin beyanatı olarak ele aldığımızda az çok ne demek istediğim anlaşılmıştır. Yeterli delilin kutsal kitaplarda olmadığından dem vurup; asıl sonuca bilimle ulaşmamızı iddia ederken aslında bilimin de bu konuda safsatalardan öteye geçemediğini fark edemez.
ikinci bir beyanatı ele aldığımızda:
Nasıl ''Eğer tanrı yoksa bize bir şey olmuyor lakin; var ise siz cehennemde yanacaksınız'' ifadesi gülünç ise
''1. Tanrı var ise: Etki bilinmeyen birşey olduğundan tam olarak mahiyeti, ne işe yaradığı hakkında bir şey söylenemez. Belki bu etki evrenin oluşumu esnasında bir kez işe müdahil olmuş ve evrim gibi düşük ihtimalli bir olayın gerçekleşmesini sağlamış, veya herşey seyrinde giderken olaya müdahil olmuş ve pat diye Ademi yaratmıştır. Hangisini tercih edeceğini bilemediğimizden bu olasılıklardan hangisinin olduğu hakkında bu bilgilerle teorik olarak bir şey söylenemez.
2. Tanrı yok ise: Bu durumda herşey bildiğimiz etkilerle gerçekleşmiş ve o düşük ihtimalli durum olmuş demektir. Ne gözlemsel açıdan ne teorik olarak sorun yoktur.'' ifadesi de bu ifadenin gülünçlüğüne parelel bir önermedir.
nasıl insanların istediği dini seçebilme özgürlüğü var ise dinsizliği de seçebilme hakkı vardır.Ancak bu onun ne daha zeki ya da bilime daha yakın olduğu anlamına gelmez. Ateizmi felsefi bir düşünce olarak sayan ateistin dinleri de aynı doğrultuda değerlendirmesi gerekir. Bu doğrultuda hiç kimsenin savunduğu değerleri aşağılama hakkı yoktur. Bundandır ki kuru tartışmalarda sinirlenilir ve ipler gerilir. Bir ateistin önce teizm, a-teizm olayını değerlendirmesi gerekirken hemen kutsal kitaplardan anektotlar yaparak kitabın saçmalığından dem vurur. Oysa ki bu tartışmada başvurulan en kurnazca hiledir. Olayı farklı yöne kaydırarak içinden çıkılma tartışmaya döner.
Bir ateistin önce kendine sonra karşısındakine ve onun değerlerine saygılı olması gerekir. Eğer bu süreç doğru işlemezse karşısındaki ''yobazlardan'' kendisine nasıl saygı bekleyebilir ki?
(bkz: hande ateizm)
