susam sokagından yeni çıkmış minik serce misali ortalarda debelenen, masum ama bir o kadar da verici timin baş elemanı olabilecek birinin son kalan masumiyet kırıntılarına el koyma, bir nevi önünde diz çöktürmek. frankyye şimdiye kadar bu pişmanlıgı yaşatan birkaç kız oldu ama sonunda yaşadıgı yine de inanılmazdı. bir kızın ilk seks objesi olmak, yatagında ters köşelere yatırıp falsolu vuruşlar yapmak hatırladıgım kadarıyla bir tek van basten ve bir de patrick ewing e nasip oldu.
şimdi cıkıp aa ne ayıp sey, olur mu lan bunları yazmak, bizim topluma ters bunlar bık bık gibi kuru gürültülü süzmeliklerle gelmeyin lan sakın. şimdiye kadar yaşayamadıgınız emile zolanın kitaplarına konu olmuş sıradanlıkları başkaları her gün ve defalarca yaşıyorsa tek yapmanız gereken saygı duymak ve usulca önünde eğilmek. O yüzden çok şey mi istiyorum yahu.
Bekaretini son aldıgım kızın yaşadıgı pişmanlık ve sonrasında ben bunu nasıl açıklarım aileme girizgahlarına kulagımı tıkadıgım anda duydugum insanlık dışı zevk beni bile igrendirdi aslında. Ama kendime olan sevdam her zamanki gibi dizginledi beni. Tek ve en büyük gerçek frankynin üstünlügü ve karşı konulamaz oluşuydu. Kimbilir belki gelecek sefere af dilerim ondan.
Frankynin özürlerini buradan görür ve affeder beni. Çünkü kötüyüm ben. Ama yüzyüze af dilemeyecek kadar da narsist. Narsist mi. ilginç.
