mandacılıktan farkı yoktur. her iki anlamda da. manda gibi sağılmayı beklemektir. kendini nasıl olsa sağılacak manda gibi görmektir, en azından bunun sağmaya eli yatkın.
diğer anlamı da bildiğimiz diplomatik dildeki mandacılık. yani, devletin egemenliğinden vazgeçip başka bir devletin sömürgesi olmasına razı olmak. 2.d.s. sonrasında "demokrasi gelecek" diye abd mandası olmayı kabul ettik. ağaların partisi de cahil bırakılan marabalara kabul ettirdi. bugün de o devrin mirasını sahiplenen parti aynı yoldan durmadan devam ediyor.
millet de egemenliğini, hırsız olduğunu bildiği, gördüğü adamlara devretti. çünkü oğluna iş ayarlattı, kaçak villasını tamamlattırdı, ağaçları kestirip avm yaptırdı ve ağaç gölgesi yerine bina gölgesini ve plastik yılbaşı ağaçlarını kabul etti, halis zeytinyağından vazgeçip abd'den domuz yağı olan margarinleri ithal ettirdi.
dün, "sayın" cumhurbaşkanımızın bahsettiğinden farklı olarak, kuvayı milliye dönemindeki milletin istediği ve atatürk'ün uygulamaya koymaya çalıştığı "milli irade" bu değildi.
