pişmanım. kız arkadaşıma daha yakın olabilmek için yeşilliği denizi sahili tertemiz havayı bırakıp da şu çöle geldim okuma adı altında. 1000 lira hatta daha fazlaya patladı bu bize daha buraya gelmeden yerleşmeden. şimdi ayda en az 300 lira bana harcanıyo. babamdan kalan maaşla geçiniyoruz ki 300 lira bizi zora sokmak için gayet yeterli. bide uyku sorunum olduğunu bilmiyomuş gibi kalktım 1.öğretimden seçtim bölümümü haftada 2 gün gidemiyorum okula. yurt hayatı zaten işkence ha bide ben buraya kız için geldim ya eylülden beri sadece bi kere gidebildim yanına. derslere gidemiyorum kızın yanına gidemiyorum geri dönemiyorum. kaldım bu çölde tek başıma. pişmanım. niye anlattın peki bunu sen? diyen olursa diye de şurda bi yerde konuya değineyim : duygularınızla hareket etmeyin benim gibi zor durumda kalmayın diye söylüyorum ki benim kadar salağı da yoktur zaten kime öğüt veriyosam bende.
