hani film izlerken dersiniz ya bir oyuncu için, bu çocuk* küçüklükteki haline hiç benzemiyor, bu adamın çocuğu olamaz ki hiç benzemiyorlar. kastı iyi yapamamışlar. sonraki/yaşlı halini daha benzer tipte biri oynayabilseydi daha iyi olurdu vs. ya da boşverip hikayeye ve kurguya odaklanıp bunu gözardı edersiniz. bu durum bu filmde yok işte. sizin de hiç aklınızdan geçmiş miydi bilmem; ''bir karakterin gerçek fiziksel ve ruhsal gelişimini mümkün olduğunca eş zamanlı olarak bir filmde veya dizide görmek nasıl olurdu?'' türünden bir soru. bu film bu tarz soruların cevabı olmuş gibi. ana karakterlerin 10 yıl boyunca yaşadığı değişimlere tanıklık ediyorsunuz. çekim süresine bakılınca sabır ürünü olduğunu düşünebiliriz.
bunun dışında farklı bir numarası yok aslında. sıradan insanlar ve sıradan hayatlar... fakat olayların işlenişi, akışı ve oyuncu performansları başarılı ki 3 saate yakın süresine rağmen sıkmadan izletiyor kendisini. ha bir de şu var: bu film tam da bu zamanların. yani modern zaman insanının draması. 20, 30 yıl sonra izlemek daha farklı şeyler hissettirebilir..
