bilmiyorum yattığın yerde huzurlu musun? kurduğun cumhuriyeti, canın pahasına emek verdiğin bu vatana hainlik yapılıyorken için sızlıyordur eminim. biz senin güvendiğin o genç nesilken bu ülke ak pak gençlerin!, eli molotoflu hainlerin, amerikan uşaklarının, moskovacı serserilerin elinde per perişan edilirken ruhun nasıl sancıyordur tahmin bile edemem.
bugün senin kıymetini bilmeyip ' dinsizdi' ' diktatördü' diyen nankörler için kendine bu kadar eziyet etmene değmiyor değil mi? sen de bilirdin padişahlar gibi yaşamayı, kendine saraylar yaptırmayı, beraber çatıştığın bu halkı gün gelince ezmeyi hatta hoşuna gitmedi zaman ' ananı da al ' git demeyi. ama demedin ata'm. sen her zaman hatta hasta yatağında bile bu ülke için yaşadın.
dünyada kadınlara kimse değer vermezken ilk kez seçme seçilme hakkını veren yüce centilmen , kibar adam. bugün senin sayende oy kullanıp istedikleri sana düşman kesimi başa getirebildiği halde sana küfürler edebiliyorlar. senin sayende okula giden bu kızlar okullarda başımızın üstündeki astığımız o güzel fotoğrafına bakıp kin kusabiliyorlar. yazık değil mi ata'm?
yine de ferah tutmanı isterim içini. çünkü bunca pisliğin içinde hala daha seni seven, sayan milyonlarca vatan evladı var bu ülkede. sen yeter ki rahat uyu ulu türk!
ama keşke çıkıp gelebilsen yine de tekrar kurtarabilsen bu vatanı, inan çok ihtiyacımız var. bir kere olsa o gökten mavi gözlere bakabilmeyi çok isterdim. kalbimizdesin, her zaman bizimlesin.
