insanı dağıtan bir film.çıktıktan sonra bile bir süre kendinize gelemiyorsunuz.bu film benim için önemliydi.benım aşk hikayem de ilk film çıktığında,o filmi izlediğim gece başlamıştı.ve şimdi filmin başkarakteriyle aynı duyguları yaşamaktayım.o ölmedi ama,gözümde ölmek zorundaydı.ben onu öldürmek zorundaydım.ve sanki o ölüymüş gibi matem tutuyordum.filmdeki sahneler o kadar bana benziyordu ki.içip içip metin'in kendini yatağa atması, hala onun hayalini yaşatması, içicek mi içmeyecek mi diye onun üzerinden bahisler oynanması,herkes için kimse oluşu ve herkesin onun için kimse oluşu.her çalan şarkı tüylerimi diken diken etti ve bilmiyorum ki kaç kez gözlerim doldu ama o yaş inmedi gözlerimden.o kadar vazgeçmiştim ki kendimden,herkesten,bırak aşık olmayı yaşamayı unutmuştum ben. ama şimdi, anlıyorum ki, ölüler aldatılmaz. ve artık inanıyorum ki,tekrar aşık olabilirim.ben de tekrar mutlu olabilirim. bunu tekrar anlamamı sağladı bu film benim.
yakıcı,yıkıcı,sert bir film.
