Öncelikle hayatımda hiçbir filmi bu film kadar beklemedim. Beklediğime de fazlasıyla değdi. Christopher nolan farkı kendini belli ediyor. Yazının devamı çok değinmemeye çalışacak olsam da bilimsel açıklamalarla birlikte bi miktar spoiler içerebilir.
Filmi beğenmek için astrofiziğe çok hakim olmak gerekmiyor. Fakat sanırım hakim olmasam bu denli anlayıp heyecanlanmazdım. Filmin bilim kurgu olduğunu unutup her şeyi mantık hatası olarak öne sürmek hatasına düşmeyecek kadar bir şeylerin farkında olmak yeter.
Ilk olarak dördüncü boyut meselesine değinmek gerek. Dört boyutlu bi dünyada olsaydık en boy ve yüksekliğin yanısıra zaman da görsel bi boyut haline gelirdi. Yani zaman içersinde de ileri geri yolculuk yapabiliyor olurduk. Eğer geçmişi değiştirseydik şimdi burda olamazdık tarzı filmde mantık hatası olarak nitelendirilen durumlar da zaman yolculuğu paradoksları olarak adlandırılıyor.
Solucan delikleri einstein denklemlerinde yer alır varlığına dair kesin kanıtlar olmamakla birlikte, dördüncü boyuttaki birtakım deformasyonlarla oluştukları kabul edilir. Beyaz delik ve kara deliği birbirine bağladığı için solucan deliklerinden sağ sağlim geçebilmek için ışık hızında hareket etmek gerekir ki bu da olanaksızdır.
Kara delikler supernova sonrası yıldızın tüm kütlesinin teklilik denen noktada toplanmasıyla oluşur. Çekim kuvveti o kadar güçlüdür ki event horizon denen sınırdan içeriye giren ışık dahil her şeyi emer. Kazara bi kara delikte event horizon sınırından içeri giren bir cismin mevcut şeklini koruması mümkün değildir. Maruz kaldığı yüzbinlerce g değerindeki çekim kuvveti nedeniyle parçalarına ayrılıp kütlesi tekliliğe dahil olur. Yani öyle telsiz konuşmalarıymış dördüncü boyutta seyehatmiş bunlar mümkün değil. Ama ne dedik, bilim kurgu.
Tüm bunlarla birlikte biraz da görelilik meselesi hakkında bilgi edinirseniz filmi çok daha iyi anlarsınız.
Filmde bana göre tek mantık hatası dr. Mann'in manasız hareketleriydi. Gerçekten o kadar olay çıkarmaya gerek var mıydı?
Şahsen üç saat nasıl geçti hiç anlamadım. Matthew Mcconaughey hayranlığımdan olabilir belki ama ben kendisini o baba-astronot kalıbına çok yakıştırdım. Kip thorne eli değmiş muhteşem kara delik sahnelerinde ağzım açık kaldı. Yüce tanrılar nolan'ı başımızdan eksik etmesin. Gidin izleyin arkadaşlar, mutlaka izleyin.
