okul hayatında bunu yapan öğrenci, yarın mezun olup çalışmaya başladığında, ay sonuna yetiştirmesi gereken raporlar olduğunu bildiği halde, ay sonunun gelmesini bekler. son gün sabaha kadar pörtlek gözlerle masa başında zombilere döner.
(bkz: yapma çocuğum yapma evladım)
bu bir alışkanlık meselesidir. bu günün işini yarına bırakma gibi bir atasözü var ortada. ama maalesef alışkanlıklara pek bir etkisi yoktur. sonuç %90 hüsrandır.
