hakikaten vicdan yoksunu, empati yoksunu yazarları gün yüzüne çıkaran karşılaştırma.
şu anda sözlükte yazan kaç yazarın evinde uzun namlulu silah vardır? misal şu anda bir savaş çıkması halinde kaç kişi en yakın askeri birliğe sağ salim ulaşıp silah temin ederek, ailesinin yanına dönebilir ve ailesini koruyabilir? üstelik de kaç kişinin metro, metrobüs, otobüs vb. toplu taşıma araçları olmaksızın şahsi aracı var ve ailesini savaş ortamından kaçırabilir?
kaç kişinin cebine akıllı telefon var ve gelişmelerden haberdar olacak durumda?
ya da kaç kişinin, kaçımızın bulunduğu yerden başka gidecek ikinci bir güvenli adresi var? Varsa bize kaç km mesafede?
öncelikle empati yapalım ve bu sorulara cevap verelim. 13 milyonluk istanbul'da böylesi bir savaşın olması durumunda kaç kişi misal yunanistan ya da bulgaristan sınırına gidebilir? giderken yanlarında ne götürebilirler?
arabası olmayan insan yanında ne kadar eşya taşıyabilir?
şu soruları açık yüreklilik ve gerçeklikten kopmadan yanıtlayalım.
sonra da bu durumun kilis'te yaşandığını düşünelim. istanbul gibi kaynaklara her bakımdan yakın bir şehir ile kilis ya da osmaniye'yi karşılaştıralım.
çoğunluğu tarım işçisi olan insanların maddi imkanları ne ölçüde silahlanmalarına imkan verebilir? hayatında eline tüfek almamış biri nasıl silah kullanır nasıl nişan alır, nasıl düşmanını öldürebilir?
yoksa bu garibanlar var güçleri ile kaçmaya mı çalışırlar?
yaşlısı , çocuğu, hamilesi, kadını ile nasıl kaçarlar? yolda başlarına neler gelir? mülteci olarak gittikleri ülkelerde nasıl suistimal edilirler?
ondan sonra 90 yıl önce gerçekleşmiş bir savaş ile her türlü teknik ilerlemeye sahip bir çetenin saldırısına maruz kalan bir avuç insanı karşılaştıralım.
kürt düşmanlığı ile yıllarca egosu pompalanmış ve her şekilde öldürülen gariban türk halkının bir noktadan sonra artık empati yapabiliyor olmasını dilerdim.
üstelik sadece kobane ile de değil bu direniş, halan şingal'da ezidi kadınlar din adı altında petrol bekçiliği yapan bu ışid çetelerinin kölesi olarak satılmaktalar. ve hala insanlar öldürülmekteler.
