bu sıkışıklığı müslümanken ateist olan bir çok kişi yaşamıştır. nedeni bilinçaltında yatan korkudur. bilinç altın öyle karartılmıştır ki çocukluktan bu yana, tam düzgün düşünecekken; "tövbe tövbe" çekersin durursun. çocukluktan bu yana cehennem ve yanmak fikri, sonsuz azap ve işkence düşüncesi sizi hep caydırır mantıklı olmaktan.
"amaaan inanayım ne olcak canım, inanmazsam yanma tehlikem var, riske girmeyim." fikridir aslında size bu baskıyı kuran. fakat hiç düşündünüz mü?
1- gerçekten tanrı varsa bu hareketlerinize kanıyor mudur?
2-sizce tanrı sizi yaratırken sizin bu kadar zekice sorgulayacağınızı bilmiyor muydu? o zaman neden kızsın size?
3-yine gerçekten tanrı varsa onun gönderdiği dini eleştirdikten/eksik/saçma bulduktan sonra siz inansanız bile onun gözünde bir değeri olur muydu?
