Cok kötüyüm .Yazmak iyi gelir belki.Aglamaktan gozumde yas kalmadi.Bunu yazarken bile agliyorum.Kimseyle konusmuyorum.kimseye anlatmiyorum .Söylenen her söz bi kulagimdan girip bi kulagimdan cikiyor.Dinlemiyorum kimseyi.Ondan mi anlatamiyorum paylasamiyorum??.Dinlemedigim icin mi???Ölecek gibiyim.icimde curuyen bisey var.Benide curutecek beraberinde .Konusmamak, anlatmamak beni curutecek.Curuyorum ben git gide soluyorum, farkindayim.Kayip gidiyor hersey ellerimden.Tutmaya gucum yok.Bana iyi gelecek hic kimse yok.Bakiyorum etrafima cok yalnizim.Ben insanlarla konusmadikca yalniz kalacam.Biri beni soyle bi sarssa ,gozlerime baksa bana ,"kaybolma artik "dön artik dese.Karanlikta "kaybolma" yeter dese.Bulamiyacaksin kendini.dese "dön artik" Hirpalasa beni cikarsa bu karanliktan.yok..ben konusmadikca yok...olmayacak ..Ve ben yavas yavas ölecem.yok olacam..Kendi kendimi yavas yavas yok edecem.Benden hic bir "zerre"kalmayincaya kadar .
