144.
-
ışıklar kapanınca duvarlarının kıvrımlarını bildiğinden rahatça tuvaletin yolunu bulabildiğin,
her bir güne seni koynunda taşayan dört duvar.
ama insan işte alır o dört duvarı, binbir anlam yükler; kahkalarıyla, gözyaşlarıyla..
kapının başında tebessümle karşılamaktır geleni; ev.
ha bir de börek kokusu...
