14 yıl boyunca köpekle yaşamış hatta birlikte büyümüş biri olarak; sevgiyi, paylaşmayı, dostluğu öğrettiğine bizzat şahit olduğumu, kendisini kardeş yerine koyduğumu -anne ve babam için de evlat yerine konulduğunu- beyan eder, aileleri uyarırım: Ola ki çocuğunuz "lütfen köpek alalım, her şeyiyle ilgileneceğim" derse inanmayın; zira bu durum en fazla 1 ay sürecek ve yavru başınıza kalacaktır. Bu durumda da vicdan sahibiyseniz, o ölene kadar, onun bakımının sorumluluğunu üstlenecek, hayatınızı ona göre şekillendireceksiniz. Bakamadığınız ve sokağa attığınız durumlarda başınıza ne geleceğini bilmiyorum, şükürler olsun ki hiç yaşamadığımız bir duygu. Ama kendinizden emin değilseniz, almayın, sahiplenmeyin, evde de bakmayın. Sokakta yaşamaya alışan bir hayvan, eve alınıp sonrasında sokağa terk edilen bir hayvandan daha şanslıdır. Ona bu kötülüğü yapmayın. Terk edecekseniz, asla almayın. Yüksek dozda sorumluluk isteyen bir durumdur, karşılığında da sevgi, pozitif enerji, sağlık, gülümseme, neşe, kahkaha vb güzellikler yaşatır.
