"yuvayı dişi kuş yapar" düsturunu benimsemiş erkektir.
benim dedem berberdi rahmetli. ya nasip der açardı dükkanını her sabah erkenden. gece de 11'den evvel girmezdi eve. bütün gün ayakta, on yıl değil, yirmi yıl değil, otuz yıl değil...tam 60 yıl berberlik yaptı.
o'na bir gün sordum, "dede, yapmayı en çok sevdiğin şey nedir" diye.
rahmetli cevap verdi;
"hani gece olduğunda eve geliyorum ya, cebimdeki bütün parayı çıkarıp babaannene vermek benim en çok zevk aldığım şey" dedi...
rahmetli babacığım da öyleydi.
o gün ne kazandıysa annemin avcuna sayar, sabah bomboş ceple çıkardı evden.
ve bugün bana sorarsanız "hayattan aldığın en büyük zevk nedir" diye?
"kazandığım tüm parayı eve gelip eşime vermek" derim.
bu bizde bir aile geleneğidir.
para hanımlardadır, kasa hanımlardadır.
onlar ne isterse o olur.
ha sizler çoluk çocuğunuzun nafakasını gidip kendiniz yiyorsanız, kumara, bara, pavyona yatırıyorsanız o sizin insanlığınıza ve namusunuza kalmış. bir şey diyemem.
ama bizde böyle.
maaş da hanıma verilir, kazanılan para da.
ne bankaya gider para yatırırım, ne de para çekerim.
para lazım oldu mu giderim bankamatiğe, istediğim kadar çekerim, artanını getirir hanımın eline sayarım. bu kadar basit...
