bir kıza deliler gibi tutulmuş , onun mutluluğu ile mutlu oluyorsun. hayatının merkezi haline getiriyorsun sevdiceğini. bazen dersi bile dinlemeden ona mesajlar atıyor, gece uykularından feragat edip onunla konuşuyorsun. kimi zaman aileni karşına alıyorsun onun için , kimi zaman arkadaşlarını.....
fakat en sonunda görülmemesi gereken şeyleri görüyorsun. kimse söylemiyor, sen kendin fark ediyorsun.... ona sürpriz yapmak için haberi olmadan kilometrelerce yol katederek evine gidiyorsun fakat , onu balkonda başka bir erkekle öpüşürken görüyorsun. acaba yanlış mı görüyorum, diye düşünüyorsun ve ardından bir daha bir daha bakıyorsun.
gidip hesap sormak mı gerekir yoksa sessizce uzaklaşmak mı gerekir diye düşünüyorsun sonra. karar veremiyorsun çünkü kendinde değilsin.hatayı kendinde aramaya başlıyorsun fakat onuda bulamıyorsun.
işte o an sikerim ulan aşkını bir daha hiç kimseye güvenmek yok diyorsun ve aştan deliler gibi soğuyorsun. adete bir paronayak haline geliyorsun. artık senin için hiç bir şey ifade etmiyor o kelime senin için, kocaman bir boşluk gibi geliyor sana....
