alışkanlık haline geldiğinde insana tercihlerinin doğru olup olmadığını sorgulatır. çocukluğundan beri kendi kendini oyalan biriydim. mutsuz olduğumda duyduğum avutma yöntemlerine hiç inanasım gelmezdi. hep olayları kendi kafamın içinde yaşıyor ve orada çözmeye odaklanıyordum. bunu istemsiz yapıyordum her seferinde. zaten başkalarının yanında rahat olamazdım hiç, utanır sıkılır, kendimi gizlemeye çalışırdım. 1-2 yakın dost edindim o kadar. ama yine canım sıkıldığında kimseye anlatmak istemiyorum kendimi. yine hemen kendi kafamın içine yöneliyorum, sanki bi bok var gibi. ya da dışarı çıkıyorum o zaman daha rahat hissediyorum. doğa da her şey olduğu gibi çünkü. yağmurlu, bulutlu, güneşli, çamurlu.
