dayanamıyorum artık yokluğuna. geçecek gibi değil. başlarda atlatırım diyordum, yaşattığın o kadar şeyi unuturum sanıyordum. ama olmuyor yapamıyorum. geçen gece aradın, sustun önce sonra seviyorum seni dedin ve içimin titremesine sebep olacak daha bir çok şey. sustum hiçbir şey diyemedim. ağladım sessizce. sen konuştun her kelimende bir damla aktı gözlerimden. özledim diyemedim, gitme seviyorum diyemedim. fikirlerimi, düşüncelerimi çaldın benden. tek kelime edemez oldum hiç kimseye. öylece oturup düşünüyorum, sessizliği dinliyorum. o deli dolu kızı giderken yanında götürdün, kalk gel diyemiyorum. neden yapıyorsun bunu diye haykıramıyorum. sadece yapma bunu ikimize. gitme benden. yıkma hayallerimi. hala seviyorum ölesiye, biliyorsun niye gelmiyorsun. hiç mi yerim yoktu yüreğinde. ne olur gelsen? hiç gitmesen. ama gelemezsin değil mi. sıkıca sarılamazsın sevmiyorsun çünkü. sevemedin hiç. kızgın değilim sana, kırgın da değilim. sadece acıyor içim hiç dinmeyecek gibi. bu acının sebebi, bu hayatın mimarı sensin. mutlu ol, rahat uyu. birkez daha böyle sevilirsen eğer, o kıza helal olsun diyeceğim. ama kimse kimseyi kendinden daha çok sevemez böylesine. merak ediyorum engel olarak mı gördün beni hayatında. merak ettiğim birçok şey var. cevabını bildiğim ise sadece tek bir soru. beni hiç sevmedin..
